شیخ محمد عمران در نیمه ماه اکتبر سال 1944 (1323 هجری شمسی) در شهر طنطا استان سوهاج مصر به دنیا آمد. وی در یک سالگی چشمان خود را از دست داد. قرآن کریم را در سن 10 سالگی و در نزد شیخ عبدالرحیم المصری حفظ کرد و تجوید را نزد یکی از علمای قرائات به نام شیخ محمود خباز آموخت. در سن 11 سالگی به قاهره نقل مکان کرد و در آن شهر با شمار زیادی از قاریان و منشدان از جمله شیخ محمد موسی آشنا شد. او یکی از رهروان شیوه انشاد دینی شیخ علی محمود به شمار می رفت. هنگامی که به شهرت رسید برای تست دادن به رادیوی مصر راه یافت و پس از برتری در امتحان به عنوان یکی از مبتهلین برجسته پذیرفته شد. بسیاری از ابتهالات و اناشید شنیده شده از محمد عمران در آن زمان در رادیوی مصر ضبط گردیده است.
چیزی که محمد عمران را از سایر قراء و مبتهلین متمایز می کرد صدای منحصر به فرد و توانایی لحنی فوق العاده وی بود که آیات قرآن را به زیباترین نحو ممکن قرائت می کرد. به گفته بسیاری از کارشناسان علم قرائت صدای وی یکی از کاملترین صداها در بین قاریان گذشته و حال جهان اسلام است.
از ویژگی های صوتی این استاد که صوت وی را کامل نموده می توان به قدرت فوق العاده صوتی چه در نتهای پایین و چه در پرده های صوتی بالا، حزن زیبا همراه با قدرت تحریر بسیار و رنگ صدای دلنشین وی اشاره کرد. محمد عمران مرجعی برای موسیقی دانان ارشد زمان خود بود. استاد محمد عبد الوهاب موسیقی دان معروف عرب در معرفی جایگاه او میگوید: یکی از حزن انگیزترین موضوعات در تاریخ انشاد و غنای دینی کشور مصر، موضوع وفات شیخ عمران است. به طوری که وقتی او از دنیا رفت، خبر مرگش در هیچ روزنامه و یا حتی رادیو و تلویزیون این کشور پخش نشد و حتی برخی از دوستان نزدیک او، پس از گذشت هفته ها از مرگ او مطلع شدند. علت بروز این امر این است که وفات شیخ با سالگرد پیروزی های اکتبر اعراب بر اسرائیل مصادف بوده است و پخش ویژه برنامه ها و جشن ها از تلوزیون مصر، مانع از پوشش خبری در زمینه وفات او بوده است.
از شاهکارهای وی می توان به قرائت سوره های نمل، تحریم، فصلت و ... اشاره کرد.
